‘Summertime in Venice’ (1955) (Alesandro Icini). Mantovani’nin ‘Film Encores’ (1957) uzunçalarındaki melodi ve ‘daimi buluşma yerleri’ olan göl kenarında iki sevgili. Gül; “Kurbağaya bak Ali. ‘Kurbağalardan biri ölürse eşi de ölürmüş’ derler… Tıpkı Leyla ile Mecnun gibi.” Ali; “..Ben de kurbağalar gibiyim Gül. Bir kere seven insanlardanım… Ama içimde bir his var. Nasılsa ayrılacağız… Sen, peşinde sürüyle züppenin pervane olduğu bir zengin kızısın. Bense şoförün biri. İkimiz de aşktan kavrulsak gitsek (bile) senin o burnu Kafdağı’nda dolaşan çevren yok mu eninde sonunda bir kulpunu bulup ayırırlar bizi.” ‘İmkânsız’ın istenebildiği 60’lar. Arı Bisküvi Fabrikası sahibi (filmde ismi söylenmeyen) Feridun Çölgeçen’in güzel kızı Gül, şoförleri Ali’yi sevmiş. Delikanlı da ‘zil zurna’ âşık ama zorluğun ayırtında; “Benim fakir odam senin yaşadığın köşke kümes bile olamaz”. Genç kız ise ‘onun koltuğu altında yaşamayı saraylara değişmiyor’. “Sofranda yiyeceğim soğan ekmek en nefis ziyafetlerden daha lezzetlidir.” Ali, küçük yaşta kimsesiz kalmış. Yeni bir elbise, deliksiz pabuç anımsamıyor. Çocukluğu oyunla değil bir lokma ekmek peşinde geçmiş. Şimdi tek amacı, Gül’ün neşe yaraşan gözlerine yaş düşürmemek. Keşke sorun yalnızca ‘zengin-fakir aşkı’ olsa. Dalavereci müdür Turgut da Gül’ün peşinde. Fabrikatör’ün gözüne girmek için yapmadığı yağcılık kalmamıştı. ‘Mevki sahibi ve gittiği her yerde kral gibi itibarı var’. Ama ‘bir şoför bozuntusu kendisine rakip olunca ayazda kalmış karanfile döner’. Punduna getirse Ali’yi ‘süpürge tohumu gibi ekecek’. Adamları Necip ve Mustafa’ya “Gül’e sahip olup herifin (neredeyse elini ayağını öptüğü Fabrikatörden, şimdi böyle söz ediyor) damadı oldum mu ben de siz de sülaleniz de bir eli yağda bir eli balda lort gibi yaşarız” demişti. Her fırsatta ‘fitleyip’ kahramanımızın ‘sepetlenmesini sağlar’. Ama hırsını alamamış. Ali’yi esaslı bir şekilde silkelemek istiyor. “Sillenin nerden geldiğini anlamayacak”. ‘Gold Finger’ (1964) için yapılan (John Barry) ‘Dawn Raid on/at Fort Knox’ melodisinin olduğu sahnede kavga çıkarırlar. Mustafa’nın yaralanması ile kabak Ali’nin başında patlıyor. ‘325. maddenin a bendi’ gereğince 7 buçuk ay hapis. İstanbul Cezaevi’nde kimleri tanımayız ki; Soyguncular kralı Hakkı Haktan; Tek yumrukta adam temizleyen Ali Seyhan; Canavar Rıza ve mahkûmların ‘Melek’ dedikleri gardiyan Kâmil Baba. En ilginci de ‘hem imam hem de belediye nikâhlı karısını bıçkı makinesiyle doğrayıp paket paket postaladığı için gazetelere kadın kasabı diye geçen’ Şakir Dayı. ‘Eşi ölen kurbağa da çok yaşamaz’ kuralının bir istisnası. Gül’ün Ali’yi görmeye geldiği sahnede Mantovani’nin ‘Continental Encores’ (1959) albümündeki ‘Autumn Leaves’ (1945) (Joseph Kosma) melodisi var. Sevgilerini ‘araya giren süngülü jandarmalar, demir parmaklıklar bile azaltamamış’. ‘Emrinde yüzlerce kişiye boyun eğdiren’ Fabrikatör, kızının Turgut’la evlenmesini istiyor. ‘O hapishane kuşuna, o katile’ varırsa evden kovacakmış. ‘Sayılı gün çabuk geçer’. Ali tahliye olur. Gül, ‘sırtındaki elbiseden başka hiçbir şey almadan, parasını da dalkavuk Turgut’u da babasına bırakarak evden ayrılıyor’. Bir tek davetlinin olmadığı nikâh. Şahitleri, bulunmaz dost Kâmil Baba. Hayganoş ve Artin Badik’in pansiyonunda bir oda tutarlar. Kendilerine bir yuva kurana kadar burada kalacaklarmış. 24 numaralı bu evi Filiz Akın’ın Hülya rolünde olduğu ‘Ölüme Kadar/Ölümden Beter’ (1965) filminden anımsıyoruz. Ali iş arıyor. ‘Hayat müşterek, evliliğin bir adı da can yoldaşlığı’ ama Turgut rahat bırakır mı? Kafasına koymuş bir kere; Onları ayıracak. Adamlarına, Erdoğan Esenboğa’nın sesi ile hayat dersi vermeye devam ediyor; “Aşk dediğin şey ‘canım cicim’ laflarıyla gelir, gelir ucu paraya dayanır. Para olmayınca da sevgi suyunu çeker… Ben birini parmağıma doladım mı o kimse gitsin kendini denize atsın.” Allem eder, kalem eder Hayganoş ve kocasını inandırır; ‘Sabıkalı Ali onları Macar salamı gibi doğrayacak.’ Adamlarıyla fabrikayı soyup bekçiyi öldürürler. Suç da, tabii, hiçbir şeyden habersiz kahramanımızın üstüne atılır. Tekrar hapishane ve ‘Teasing the Korean’ (1964) (Barry) melodisinin olduğu sahnede ‘450. maddenin 10. bendi mucibince temyizi kabil olmak üzere idam kararı’. Sevdiğine “Bazı insanlar talihsizlikle doğarlar” demişti. Ama düşündüğü kadar talihsiz değilmiş. ‘Temyiz’ sürecinde cinayeti gören bir tanık ortaya çıkar. Ne olurdu bundan haberi olsaydı da kaçmasaydı. Sirkeci Garı’nda, hiç istemeden Kâmil Baba’yı yaralamak zorunda kalmazdı. “Hatırlar mısın ‘kurbağalardan biri ölünce eşleri yaşamaz’ derdin.” Neyse ki polise teslim olur. Az bir ceza ile kurtulacakmış. ‘Ziyaret günü’. Kâmil Baba’nın deyişiyle ‘hanım kızımız’ Gül gelmiş. Koğuşta Hakkı Haktan’ın Ali’ye söyledikleri; “Aşk bu be. Öyle kitaba, akla, fikre uymuyor. Az evvel ‘sen şoförsün, milyonerin kızında işin ne’ dedik. Arkadan ‘küt’, koskoca milyonerin kızı düştü mahpushanelere.” (Yazan: Murat Çelenligil)
Vur Emri Resimleri ve Videoları
Vur Emri
Kadro: Ayhan Işık , Filiz Akın , Turgut Özatay , Feridun Çölgeçen , Nubar Terziyan , Necip Tekçe , Mine Soley , Faik Coşkun , Mustafa Dağhan , Niyazi Vanlı , Abdullah Ferah , Zeki Sezer , Ali Seyhan , Memduh Alpar , Nevzat Okçugil , Zeki Alpan , Mehmet Büyükgüngör , Özdemir Akın , Rıza Tüzün , Erdoğan Esenboğa , Hakkı Haktan
Yönetmen: Türker İnanoğlu
Senaryo: Bülent Oran
Yapımcı: Türker İnanoğlu
Müzik: Rauf Tözüm
Görüntü Yönetmeni: Çetin Gürtop
Tür: Dram, Duygusal
Ülke: Türkiye
Vizyona Giriş Tarihi:
0 yorum:
Yorum Gönder