Si minör 6. Senfoni, Op.74 (Patetik) 1. Adagio. Allegro non troppo (1893) (Pyotr Ilyich Tchaikovsky). (12. ve 13. dakikalar arası). Otel odasında yeni evliler. Osman; (Cüneyt Türel’in sesi ile) “Nasıl, beğendin mi?” Ayten; (Nedret Güvenç’in sesi ile) “Güzel ama saray gibi köşkünüz varken buraya gelmemiz lüzumsuzdu.” Osman; “Annem öyle istedi.” Ayten; “Evliliğimizi, nikâhın nasıl nerde olacağını, balayımızı her şeyi ama her şeyi annen tayin etti zaten.” Osman; “Annem zorlamasaydı evlenmezdim belki de.” Ayten; “Zorla evlenilecek kadar çirkin miyim?” Osman; “Bilakis, duvağın tülleri ardından bile göz kamaştıracak kadar şahanesin. Ama ben hastayım. Seni ancak hayranlık duyulan eşsiz bir tabloymuşsu n gibi seyredebilirim. (Genç kız elindeki çiçeği yere atar.) Her şeyden, her şeyden nefret ediyorum. Talihimden, anamdan hatta aynaya baktığım zaman kendimden bile.” Tanıtım yazısında ‘Dead Ringer’ (1964) için yapılan “You’re Not Margaret” (André Previn). 12 Mart 1966 Cumartesi. Son Saat gazetesinin başlığı; “Sosyetenin büyük kaybı. Osman Çeltikçi evlendiği günün gecesi trafik kazasında öldü.” Üstelik delikanlının ‘arabada yalnız olması dedikodulara yol açar’. O gece kocası ile ilgili ‘korkunç gerçeği’ öğrenen Ayten de teselliyi ilk aşkı Ahmet’in kollarında bulmuştu. Aylar sonra bir torunu olunca Osman’ın annesi kuşkulanır. Gelinine 50 bin lira yardım edecek yalnız ‘aile adının kullanılmaması koşuluyla’. Asalet düşkünü genç anne bunu reddediyor. Ahmet’le de evlenmez. Oğlu, uzunca bir müddet onu ‘dayısı’ olarak bilecek. Ayten, ailesinin yoksulluğu nedeniyle çok şey kaybettiğini düşünen biri. Yıllar sonra benzerini başbakanlardan duyacağımız şeyi söylüyor; “Fakirlikten nefret ederim.” Asalet ve güç düşkünü. Evladını yetiştirme şekli de öyle. ‘Yeğen’indeki önüne geçilmez tutkuyu gören Ahmet “Ona bu hırsı sen verdin” diyecektir. 20 küsur yılın ardından genç bir avukat; Osman Çeltikçi. Fakültedeki kızların yarısı ona âşıkmış. Stajına başlayana dek, boş durmamak için ‘dayısı’ Ahmet’in inşaatında çalışacak. Annesi tekstil atölyesini fabrikaya dönüştürmek üzere. Bir gün, genç bir kızı işçilerin (Çetin Başaran ve Vahit Volkan) sataşmasından korur. Gül, belli ki ‘zengin kızı’. Babası ‘ünlü avukat Atıf Bey’miş. Kurtarıcısını bir arkadaşının evindeki partiye götürür. [‘34 FC 222’ plakalı gösterişli otomobiliyle Osman’ı almaya geldiğinde Mantovani’nin ‘Waltz Encores’ (1958) uzunçalarındaki ‘Lonely Ballerina’ (1954) (Michael Carr / Paul Lambert) melodisi vardı.] Genç avukat burada ilkokuldan arkadaşı Engin Akal ile karşılaşır. Alkolik genç ‘Misty’ (1954) (Erol Garner) duyulurken amcası Ertuğrul’un dalaverecilikte Atıf Bey’le yarıştığını anlatıyor. Sonra Gül’le Osman’ın müzik dolu aşklarına tanık oluruz. Hamdi’nin (Kemal İnci) o küçük balıkçı lokantasında Wilma Goich’in söylediği (1965) ‘Ho Capito Che Ti Amo’ (1964) (Luigi Tenco) ve ağaçlı sokakta yürürken “J’aime” (1965) (Adamo) vardı. Ama Atıf Bey onları ayırmak için yapmadığını bırakmaz. Gül’e delikanlının para peşinde olduğunu, Osman’a da kızının ‘son model spor araba ve kotralı biri’ ile nişanlandığını söylüyor. Birbirlerinden uzaklaşırlar. İkisi de bu olaylar nedeniyle öfkeli. ‘Nefret ve sevgi birbirinden ayrılmazmış’. Delikanlı gününü gün ediyor. Fausto Papetti’nin ‘3a Raccolta’ (1962) albümündeki ‘La Vela Bianca’ (1962) (Bécaud) melodisinin olduğu sahnede kızlarla ‘Strip-Poker’ oynuyordu. Karşısına çıkanları ezecek. Tek arzusu ‘ticari ve mali davalar peşinde koşmak’. Stajını yanında yaptığı Sabri Bey’in yardımıyla bu da gerçekleşir. Ticaret Hukuku Ordinaryüs Profesörü Ekrem Bey ‘mali kaçakçılık ve vergiler’ konusunda bir eser hazırlıyormuş. Ona yardımcı olacak. Kadınlara öyle kinli ki Profesör’ün güzel kızı Jale’nin ilgisini karşılıksız bırakır. ‘Greenfields’ (1960) (Terry Gilkyson / Rich Dehr / Frank Miller) ile izlediğimiz (herhalde kitabın bitmesi ile ilgili) toplantının konukları arasında Gül ve nişanlısı, tütün kralının oğlu Ahmet de var. Gönüllerde fırtına tekrar kopuyor. (Uzaktan da olsa Memduh Alpar’ı orada görmek çok güzeldi.) Osman, 7–8 ay sonra ayrılırken, Ekrem Bey’in armağanı olan altın dolmakalemi ve kızının kalbini de beraberinde götürür. Bu sırada filmin bir sürprizi ile karşılaşıyoruz; Bahçe kapısının önünde İzzet Günay’a ait ‘34 FR 222’ plakalı, 1963 model (filmde belli değil ama) kırmızı Mercedes duruyordu. Sirkeci’de bir yazıhane açmış. Artık sosyete avukatı. ‘Zengin kadınları kendine merdiven yapıyor’. Ne kadar varsıl dul varsa hepsinin hukuki işleri onda. “Kilosu 70’den yukarı, davası milyondan aşağı olmayan kadınları severim” diyor. Böyle ilişkilerle Gül’ü hırpalıyor. Büyük aşkın kini de büyükmüş. Genç kız, bir gece kendisini öldürmeye kalkışır. Osman, son anda engel oluyor. ‘The Dog Attacks’ (1964) (Previn) ile izlediğimiz gergin sahnede filmin bir başka sürprizi ile karşılaşıyoruz; Gül’ün önüne atladığı araba, İzzet Günay’ın aynı Mercedes’i. Bu arada Ahmet de bir yıldır nişanlı olmalarına karşın (bizi rahatlatacak şekilde) daha genç kızın elini bile tutamadığından yakınıyordu. Nişanlısının başkasını sevdiğini anlayıp yüzüğünü, 18. yüzyıldan bir melodi ile masanın üzerine bırakır; ‘Air On a/the G String’ (Johann Sebastian Bach). Osman’ın gönül işleri karman çormanken Engin bir cinayetle suçlanır. Paragöz amca Ertuğrul diğer amcayı öldürüp alkol düşkünü delikanlının suçlanmasını sağlamış. Böylece vesayetini üzerine alıp paralara konacak. Bu olay Osman’a ‘insan’ olduğunu anımsatıyor. O güne dek hep para ile ilgili davalara bakarken ‘şöhretini tehlikeye atarak’ arkadaşının savunmasını üzerine alır. Karşı tarafın avukatı ise Atıf Bey. Sonunda Engin’in suçsuzluğu ortaya çıktığı gibi kahramanımızın gönlü de rahatlatıyor. Orquesta Serenata Tropical’den dinlediğimiz ‘Quiéreme Mucho (Yours)’ (1931) (Gonzalo Roig / Albert Gamse / Jack Sherr) ve her sorunu çözen öpüşme. Gül; “Beni yalnız bırakın.” Osman; “Hâlbuki hiç bırakmamak düşüncesiyle gelmiştim.” Gül; “Biraz geç kaldınız.” Osman; “Af dilemenin zamanı yoktur Gül. Karşında eskileri unutmuş yepyeni bir Osman var. Ünlü avukat Atıf Bey’in yeni ortağı ve damat namzedi yeni bir Osman. Fakir ve mağrur Osman öldü Gül. Zengin ve âşık Osman ise ‘evet’ demeni bekliyor.” (Yazan: Murat Çelenligil)
Fakir Ve Mağrur Resimleri ve Videoları
Fakir Ve Mağrur
Kadro: Selda Alkor , İzzet Günay , Kenan Pars , Figen Say , Kemal İnci , Nedret Güvenç , Atıf Kaptan , Ege Ernart , Ertuğrul Bilda , Lebibe Çakın , İlhan Hemşeri , Cüneyt Türel , Sevim Sevil , Muammer Gözalan , Ayşin Atav , Levent Adan , Pekcan Koşar , Alev Koral , Zafer Önen , Ayşin Atav , Agah Hün , Rıza Tüzün , Erdoğan Esenboğa , Toron Karacaoğlu , Hayri Esen , Jeyan Mahfi Tözüm
Yönetmen: Mehmet Dinler
Senaryo: Bülent Oran
Yapımcı: Kadri Yurdatap
Müzik:
Görüntü Yönetmeni: Mustafa Yılmaz
Tür: Dram, Duygusal
Ülke: Türkiye
Vizyona Giriş Tarihi:
0 yorum:
Yorum Gönder