Denizden Gelen Kız (Denizden Gelen Kız)

Denizden Gelen Kız (Denizden Gelen Kız)
‘Dangerous Moonlight’ (1941) filminin melodisi ‘Warsaw Concerto’ (Richard Addinsell) [Yıllar sonra iki farklı uyarlamasını dinleyeceğiz. ‘The Four Aces’ topluluğundan ‘The World Outside’ (1958) (sözler; Carl Sigman) ve Matt Monro’dan ‘The Precious Moments’ (1980) (sözler; Leslie Bricusse)] ve fondaki sesin söyledikleri; “Ekmeğini denizden çıkaranların meyhanesiydi ‘Altın Kadeh’. Bazı bazı değişiklik meraklısı sanatçıların da geldiği olurdu. Burada gençler kâğıt oynayarak vakit geçirir, balıkçılar yemeklerini yer, kadehlerini parlatır ve deniz hatıralarını birbirlerine anlatırlardı. Bu meyhanenin bir de gülü vardı. Müşterilere hizmet eden, herkesin sevdiği ama candan sevdiği bir gülü ; Bediş. Sesi de güzeldi Bediş’in. Çoğu zaman müşteriler onun şarkı söylemesi için ısrar eder dururlardı. Bediş kendisini dinleyenleri kâh coşturur, eğlendirir kâh bambaşka âlemlere götürerek bir düşünce selinin içine bırakırdı içli sesiyle. Velhasıl, ne bu meyhane Bedişsiz olur nede Bediş buralardan uzakta yaşayabilirdi. Kimdi bu Bediş?” Jenerikte Mediha Şen’in söylediği ‘İnan, İnan Ki’ (1971) (Yusuf Nalkesen) şarkısı ve İstanbul’dan insan görüntüleri. Köprü’de balık ekmek satanlar, sucu, tezgâhında sayısız eşyası olan işportacı, dudak yarıklı (eli sigaralı) ayakkabı boyacısı, simitçi, köfteci ve güvercinlere yem atan yoksul insanlar. Murat Reis ve karısı Hatice’nin deniz kenarındaki küçücük masa ve iskemleli meyhanelerinde Kaptan [‘Le Voyou’ (1970) filminin aynı adlı melodisi (Lai) eşliğinde] anlatıyor ; “Bediş bize denizin hediyesidir.. Balığa çıkmaya hazırlanan balıkçılar bir sabah eski bir teknenin içinde terkedilmiş olarak bulmuşlar Bediş’i. Kundaktaymış daha o zamanlar. Kimbilir hangi vicdansız oraya bırakarak kaçmış. Sonra onu Murat Reis yanına aldı, büyüttü bu yaşa getirdi. Karısı Hatice’nin emeği de inkâr edilemez. Zamanla Bediş kendisini sevdirdi ve hepimizin kızı oldu. İşte bu sebepten herkes Bediş’e ‘denizin bize hediyesidir’ der.” Bediş, bir gün, geceyi sahilde geçirmiş biri ile karşılaşır ; İbrahim (arkadaşları İbo diyorlarmış). Bediş ; “Ne arıyorsunuz burada?” İbrahim ; “Geceden sızıp kalmışım.” Bediş ; “Burada uyunur mu hiç? Gece soğuk olur buraları.” İbrahim ; “Biliyorum ama gidecek yerim olmadıktan sonra..” Bediş ; “..Ne iş yaparsınız?” İbrahim ; “Ne iş olursa, yeter ki namuslu iş olsun. Geceleri de parklarda, kışın köprü altlarında yatarım.” Bediş ; “Şey, size bir teklifim var. Bizim meyhanede bir adama ihtiyacımız vardı. Acaba çalışır mısınız?” İbrahim ; “Çalışmak mı? Memnuniyetle.” Murat Reis ‘biz kendimizi geçindiremezken’ diye biraz dirense de sonunda Bediş’in isteğini kabul eder. İbo, çalışkanlığı ve güzelliği ile kendisini herkese ama özellikle Bediş’e çok sevdirir. Genç kıza sataşan bir müşteriyi yumruklarıyla yola getiriyor. Paul Mauriat Orkestrası’nın çaldığı (1971) ‘Love Story’ (1970) (Lai) melodisi eşliğindeki konuşmaları.. Bediş ; “İbo, sen hiç okula gitmediğine emin misin?” İbo ; “Tabii Bediş, okuma yazmayı bile askerde öğrendim.” Bediş ; “Bizden çok farklısın. Davranışların bile başka. Sanki tahsilliymişsin gibi bir halin var.” İbo ; “..Seni Murat Reisle Hatice Abla yetiştirdi değil mi Bediş?” Bediş ; “Evet İbo. Anam babam yerine koydum onları. Bugüne kadar bütün sevgimi onlara verdim. Ama şimdi birini daha seviyorum.” İbo ; “Kimi?” Bediş ; “Seni İbo. Hem de bambaşka bir sevgiyle, şimdiye kadar hiç duymadığım hislerle seviyorum.” Onların mutluluklarını gören Murat Reis, karısına şunları söylüyor ; “Oo, bak ateş bacayı sarmış hanım..İbo iyi çocuk, Bediş dersen gelinlik çağa geldi..Evlendiriveririz ikisini olur biter.” Bu sevgi dolu günlerde delikanlının tedirginliği ve arada bir ağzına hap atması bir şeyler olacağının belirtisi gibi. Murat Reis’i bir haraççıdan koruduğu günün ertesinde, Bediş’e veda mektubu yazarak ortadan kaybolur ; [Bu sahnede ‘Theme De Catherine’ (1967) (Lai) melodisi var] “..Bu mektubu okuduğun zaman ben uzaklarda olacağım. Bir halam vardı Anadolu’da, ölmüş. Bütün malı ve arazisi bana kaldı. Çok fakirlik çektim, beni anlarsın..” Bediş’in ayrılık acısını ‘Greensleeves’ (Richard Jones) (1580) melodisi ile izliyoruz. Ne olup bittiği ise İbo ve arkadaşları konuşurken anlaşılır. O, aslında bir yayınevi sahibi ve borçlarını ödeyebilmek için bir roman yazması gerekir. Gerçekçi olması için de balıkçı meyhanesinde çıraklık yapacaktır. Ama Bediş’e olan aşkı ve bir ‘başka nedenle’ kitabı bitiremez. Aslan (Bediş’e sataştığı için İbo’nun birkaç gün önce dövdüğü genç) ; “Nasıl oldu da bu romanı yazmaktan vazgeçtin anlamıyorum İbrahim. Yahu, balıkçıların itimadını kazanasın diye balıkçı kıza asılan bir bitirim rolü oynayıp senden dayak bile yedik.” İbrahim ; “Ne yapalım yayınevini kapatırız. Evden de çıkarız..” Aslan ; “Anlaşıldı.. Madem öyle evlen o kızla.” İbrahim ; “Çok isterdim ama buna imkân yok. Sebebini de bildiğinizi zannederim.” Gül ; “Kalbin.” İbrahim ; “Evet, kalbim. Her an ölümü bekleyen bir kalp hastası olduğum hepinizin malumu. Ne gün nerede öleceğim belli değil. Bediş ise hayat dolu bir kız.” Bu arada Bediş’in sesini duyan Zeki Göksu adlı bir organizatör onun ünlü bir sanatçı olmasını sağlıyor. Yeni adı Bedia Öztürk. Sonunda İbo’suna kavuşur ama ne yazık ki delikanlının ölümünden ancak birkaç dakika önce. ‘Aşk Hikâyesi’ (1971) (Francis Lai / Fikret Şeneş). Gönül Yazar’dan dinlediğimiz şarkının sözleri Bediş’in duygularını yansıtır gibi.. “Yalnızım şimdi // Bir bahar sabahı kapandı gözleri // Ağlamıyorum artık o günden beri // Mahşerde bitecek bu aşk hikâyesi // Bekler beni.” (Yazan : Murat Çelenligil)

Denizden Gelen Kız (Denizden Gelen Kız) Resimleri ve Videoları

Denizden Gelen Kız

Kadro: Nil Uzun , Ferit Bozkurt , Nedret Güvenç , Önder Somer , Nubar Terziyan , İlknur Taçbaş , Tekin Alper , Turgut Bora , Ünal Uğur , Cem Cenker , Sadettin Erbil
Yönetmen: Oğuz Gözen
Senaryo: Oğuz Gözen
Yapımcı: Nil Uzun
Müzik:
Görüntü Yönetmeni: Mehmet Özdemir
Tür: Dram
Ülke: Türkiye
Vizyona Giriş Tarihi: